به گزارش طالخونچه نیوز به نقل از خبرگزاری فارس، امیر غفور والیبالیست اصفهانی تیم ملی که در لیگ برتر عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و بهترین بازیکن لیگ شد، از همین رو به تیم ملی والیبال دعوت شد.

در شرایطی که ملی پوشان کشورمان بامداد سه‌شنبه برای دریافت ویزای آمریکا راهی ترکیه شدند، خبری از امیر غفور که در حال حاضر در عراق به سر می‌برد و با پیراهن تیم گاز در لیگ این کشور بازی می‌کند در بین ملی پوشان نبود تا به این ترتیب وی دعوت عطایی را رد کرده و به حضور در تیم ملی «نه» بگوید.

اما محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال درخصوص آخرین شرایط سید محمد موسوی و امیر غفور، برای حضور در اردوهای تیم ملی، عنوان کرد: هر دو بازیکن به تیم ملی دعوت شده‌اند، موسوی کارهای خود را دنبال می‌کند و مشکلی ندارد، غفور هم امروز دلنوشته‌ای را به فدراسیون والیبال ارائه کرده و از دعوتش به تیم ملی تشکر کرده و گفته این فرصت را می‌خواهد به جوانان بدهد.

متن خداحافظی غفور از تیم ملی به شرح زیر است:

«در سال ۸۶ برای اولین بار پیراهن ارزشمند تیم ملی را به تن کردم. آنچه به خاطر دارم ذوق و شوق و شعفی بی‌مثال بود. تردید ندارم برای هر بازیکن شرافتمندی پوشیدن پیراهن تیم ملی چنین احساساتی را به همراه دارد. پس از آن، کتاب زندگی‌ ورزشی من در اردوها، زمین تمرین و بازی‌ها و مسابقه‌ها نوشته شد. سعی کردم هرگز کم‌فروشی و اهمال‌کاری نکنم، از حاشیه‌ها به دور باشم و با تمامی وجود بجنگم؛ حتی لحظه‌ای نبود که احترام، حرمت و بازی جوانمردانه را فراموش‌ کنم.

اکنون پس از گذشت ۱۷ سال، علیرغم آمادگی فنی و جسمانی، گمان بر این دارم که زمان خداحافظی از تیم ملی کشورم فرا رسیده است. من نسل جدید والیبال کشورم‌ را باور دارم و می‌پذیرم که اگر به درستی هدایت شوند می‌توانند موفقیت‌های نسل پیشین را تکرار کنند.

نسل پیشین، نسل طلایی والیبال ایران بود. نسلی که ارزشمندترین نتایج تاریخ ورزش کشور را ورق زد. برای من افتخار حضور در میان این نسل و خاطراتی که با آن‌ها زیستم باورنکردنی است؛ خاطراتی سرشار از دوستی‌ها، مجادله‌ها، بردها و‌ باخت‌ها. آموزه‌هایی که از این خاطرات بر لوح زندگیم نوشته شده است هرگز پاک‌ نخواهد شد.

به باور من‌ زندگی‌ همین است. دوری از تیمی‌ که سال‌ها عضو آن بودم، آسان نخواهد بود، اما واقعیت‌ها فراتر از سلایق و علایق، خود را تحمیل می‌کنند. اکنون چاره‌ای نیست، لذا از این طریق از دوستداران والیبال، تماشاگران خونگرم و همیشه همراه، خداحافظی می‌کنم.

از دوستان و هم تیمی‌های سابقم در تیم‌ملی خالصانه سپاسگزارم. آن‌ها در هر زمان بهترین بودند و خواهند بود. برای آیندگان نیز آرزوهایی از جنس موفقیت، پیروزی و شادمانی دارم. مسلماً تا زمانی که توانش را داشته باشم در تیم‌های باشگاهی همچون‌ سابق به تمرین و مسابقه خواهم پرداخت. والیبال زندگی‌ من است و آن را به آسانی از زندگیم کنار نخواهم گذاشت.دوستدارتان، امیر غفور»